Hamilton: An American Musical – Musical autorstwa Rona Chernowa jednego z najlepszych w swojej dziedzinie. Stworzył on sztukę na podstawie biografii Alexandra Hamiltona o bardzo specyficznej osobowości jak i przeszłości. Musical jest także laureatem nagrody Grammy za najlepszy album z muzyką teatralną oraz obsadą aktorów.

Musical zostaje otwarty utworem śpiewanym przez całą obsadę i opisującym wczesne młodzieńcze życie Alexandra Hamiltona na Karaibach. Latem 1776 roku dziewiętnastoletni Hamilton poszukuje Aarona Burra na ulicach Nowego Jorku. Gdy go spotyka, Burr radzi mu, aby mówił mniej dla swojego własnego dobra. Alexander nie zgadza się jednak z nim i przyłącza się do grupy trzech rewolucjonistów: Johna Laurensa, Marquisa de Lafayetta i Herculesa Mulligana. Hamilton prezentuje swoje umiejętności prowadzenia retoryki i nawiązuje się przyjaźń między nim, a rewolucjonistami. W między czasie siostry Schuyler (Radzę czytać Skajler) Angelica, Eliza i Peggy, spacerują po przedmieściach, gdzie napotykają Aarona Burra. Angelica dyskutuje z nim na temat rewolucji i swoich przekonań. Lojalista Samuel Seabury opowiada się publicznie na temat rewolucji, a Hamilton wdaje się z nim w kłótnię. Król George III wysyła kolonistom przypomnienie, że jest gotów walczyć o Kolonie.

W czasie trwania walk Hamilton i jego towarzysze zaciągają się do Armii Kontynentalnej. Podczas odwrotu George Washington, dowodzący armią uświadamia sobie, że potrzebuje adiutanta. Proponuje tę posadę Hamiltonowi, który pomimo początkowej niechęci przyjmuje propozycję, czym krzyżuje plany Aarona Burra. Philip Schuyler organizuje Bal Zimowy, na który zaprasza oficerów Armii Kontynentalnej, w tym Burra i Hamiltona. Na balu Alexander Hamilton poznaje Angelicę Schuyler. W między czasie Eliza zwierza się siostrze z uczuć, jakimi zaczyna darzyć Alexandra. Angelica przedstawia mu swoją siostrę Elizę. Alexander przez kolejny tydzień wysyła do niej listy, a po dwóch tygodniach bierze z nią ślub. Angelica stwierdza, że również kocha Hamiltona, ale ze względu na interes rodziny nie powinna się z nim wiązać. Poza tym znając uczucia swojej siostry nie chciała jej ranić. Burr przybywa do Hamiltona z gratulacjami, a towarzyszący Alexandrowi Laurens wypytuje go o romans, który ma Burr. Alexander odsyła Johna chcąc dowiedzieć się więcej. Burr opowiada o swoim romasie z mężatką Theodosią.

Rewolucjoniści są w trudnej sytuacji. Hamilton wielokrotnie prosi Washingtona o przyznanie dowództwa. Ostatecznie jednak awansuje Charlesa Lee. Decyzja okazuje się być nietrafiona. Washington odwołuje go i mianuje Lafayetta, za co ten mści się obrażając Washingtona. Hamilton chce wyzwać byłego generała na pojedynek, Washington jednak zabrania mu tego. Laurens widząc jego problem postanawia walczyć za niego John wygrywa pojedynek Washington wścieka się na Hamiltona i odsyła go do domu. W domu na Alexandra czeka Eliza, która zawiadamia go, że zostanie ojcem. Lafayette udaje się do Francji po więcej środków. Wkrótce Armia Kontynentalna zyskuje przewagę, a Lafayette przekonuje Washingtona, że muszą ściągnąć Alexandra z powrotem na front. Hamilton dostaje oddział pod dowództwo. Grupa Hamiltona porusza się w ukryciu i dociera pod Yorktown, gdzie bierze udział w bitwie, która kończy wojnę o niepodległość. Król George chce dowiedzieć się od Rebeliantów, jaki mają pomysł na swoje nowe państwo. Wkrótce po rewolucji rodzą się Philip Hamilton i Theodora Burr. Hamilton otrzymuje informację, że Laurens zostaje zabity w potyczce. Hamilton i Burr wracają do Nowego Jorku i rozpoczynają karierę prawniczą. Aaron robi się zazdrosny widząc sukces przyjaciela. Alexander zostaje wybrany na Konwencję Konstytucyjną, jako delegat Nowego Jorku. Gdy Burr odmawia udziału w pisaniu „Federalisty”, Hamilton prosi o pomoc Jamesa Madisona i Johna Jaya. Prezydent Washington zatrudnia Hamiltona jako pierwszego sekretarza skarbu mimo sprzeciwom Elizy.

Do Ameryki wraca Thomas Jefferson, który był ambasadorem we Francji. Dostaje propozycję zostania Sekretarzem Stanu, którą przyjmuje. Na pierwszym posiedzeniu gabinetu poznaje Alexandra Hamiltona, z którym kłóci się na temat jego planu finansowego. Angelica przyjeżdża na wakacje do Ameryki, ale Alexander odmawia wspólnego spędzenia wakacji, ze względu na pracę. Gdy jego rodzina wyjechała Hamilton poznał Marię Reynolds, z którą miał romans. Jej mąż James Reynolds szantażował go podaniem tej informacji dalej. Hamilton omawia swój plan finansowy z Jeffersonem i Madisonem. Dochodzą oni do kompromisu: poprą plan Hamiltona w kongresie, a on będzie głosował za przeniesieniem stolicy w okolice stanu „Virginia”. Na kolejnych obradach gabinetu Hamilton spiera się na temat neutralności w wojnie francusko-angielskiej z Jeffersonem. Przeciwnicy Alexandra dochodzą do wniosku, że owijał sobie prezydenta wokół palca. Washington nie startuje w wyborach, a Hamilton pomaga mu w napisaniu orędzia pożegnalnego. Burr zmienia partię polityczną i pokonuje Philipa Schuylera w wyścigu o fotel w Senacie, co daje zalążek przyszłemu konfliktowi pomiędzy nim a Hamiltonem. Alexander publicznie obraża nowego prezydenta Johna Adamsa dyskredytując go w oczach opinii publicznej. Aaron Burr, James Madison i Thomas Jefferson oskarżają Hamiltona o oszustwa podatkowe. Alexander mówi im o swoim romansie i planuje poinformowanie o tym opinii publicznej. Ma nadzieję, że to ocali jego karierę polityczną, ale efekt jest odwrotny. zrozpaczona informacją o romansie męża pali wszystkie listy od niego, chcąc o nim zapomnieć. Stwierdza, że nie ma już żadnych praw do jej serca. George Eacker publicznie obraża Hamiltona. Jego syn Philip, chcąc bronić honoru ojca wyzywa go na pojedynek w którym zostaje śmiertelnie ranny. Eliza i Alexander zrozpaczeni po śmieci syna przeprowadzają się na przedmieścia i ponownie zbliżają się do siebie. Przed wyborami prezydenckimi w 1800 roku wszyscy chcą poznać zdanie Hamiltona. Gdy przychodzi czas oddaje on głosy Federalistów na Jeffersona, zamiast na Burra. Burr za pomocą listów oskarża Hamiltona o wszystkie swoje niepowodzenia i wyzywa go na pojedynek. Alexander w trakcie pojedynku strzela w niebo i ginie od strzału między żebra. Eliza żyje kolejnych pięćdziesiąt lat, w trakcie których zbiera wszystkie pisma Alexandra i uporządkowuje je. Rozmawia również z żołnierzami, którzy walczyli po stronie jej męża w trakcie wojny. Zbiera środki na budowę Pomnika Washingtona. Najdumniejsza jednak jest z sierocińca, który ufundowała w Nowym Jorku. Stwierdza, że wszystko jest kwestią czasu. Serdecznie polecam musical „Hamilton” z uwagi na bardzo dobrą obsadę aktorów i przepiękną muzykę klasyczną.

Autor recenzji: Oliwia Jaźwiecka klasa 6B